29 may 2015

23 al 25 de Abril, PCR – Valencia: la Nueva Cultura del Agua.





Antes que nada voy a dedicarme a los errores, y como diría Nils Kjaer, El que se pierde es el que encuentra las nuevas sendas...”, lo cual fue absolutamente cierto - tanto literal como metafóricamente – en el caso de Miño y mío propio, pues al no llevar un PLANO de la ciudad, perdernos fue casi una sana costumbre en esa bellísma ciudad! 




 - Detalle fachada Palacio del Marqués de Dos  Aguas.
 

 
 - Mercado de abastos.



- Miño a la orilla del mar.

Y el bañador...otro olvido “casi” imperdonable, solo atribuible a la costumbre de sentir en Galicia, la lluvia como una cuestión omnipresente y olvidar que el sol también existe (así como el Sur -también existe -, citando a Benedetti).





Bien, ahora centrémonos en en muestra misión: ahondar en el transfondo social - filosófico del Tribunal de Aguas de Valencia, Patrimonio Cultural Inmaterial de la Humanidad; sumergirnos en el planteamiento de Pedro Arrojo sobre la Nueva Cultura del Agua; salpicarnos con las acequias de el Azud de la Real Acequia de Moncada y finalmente, aunque no por ello menos importante, embebernos de la cultura progresista valenciana.

 
Pero para ser justos deberíamos empezar por el final, por el cálido recibimiento de que fuimos objeto por la gente de ESF Valencia, que en todo momento estuvieron pendientes de nosotros y nos guiaron por los puntos más representativos de la ciudad. La vertebración con tapas y clase de baile incluida.



- Paula recibiéndonos en la estación de metro (detrás...el Ayuntamiento).



Imperdible la recorrida por las acequias bajo la guía formidable de Vicente Sales Martínez, Presidente de la Fundación Assut, un Ing. Agrónomo como pocos con un amor y cultura por su tierra e historia únicos.
 
- Azud de Daroqui.
- Cartel de interpretación.
  - Vicente Sales Martínez, Bosco y Eugeni.
 



- Otras vistas de la recorrida del Azud de la Real Acequia de Moncada.


En esta visita, Vicente, que además es uno de los regantes, nos explicó la historia, evolución y área de la cuenca irrigada, que tipos de obras y estructuras se pueden encontrar durante el trayecto, su forma de gestión y la actualidad de esta magnífica zona.


La conferencia de Pedro Arrojo, sobre la Nueva Cultura del Agua, enriquecedora como siempre (aquí vemos otra conferencia similar: https://www.youtube.com/watch?v=U-vyHAUGzAs).


 
Al principio de la conferencia, comenzó explicando el Contexto de la situación actual, a partir del cual se determinó un Diagnóstico, y en función del cual PedroArrojo presentó dos persepectivas para su abordaje: Ambiental y Social.


Desde su profundo conocimiento de distintas realidades, la CRISIS GLOBAL DEL AGUA obedece excepcionalmente a razones de escasez físicas, siendo el problema del acceso al agua, desde su análisis, debido a las siguientes razones:
- insostenibilidad del ecosistema;
- inequidad y pobreza resultado de un sistema social inmoral;
- mala gobernanza de los servicios del agua y saneamiento.
 
- Pedro Arrojo durante la conferencia.
 


Gran parte del problema, nos explica, surge de considerar el AGUA como una mera MERCANCÍA, no un BIEN COMÚN - ignorando la gestión de ecosistemas, de las CUENCAS -, y a los ciudadanos como CLIENTES, cuando el Agua es un DERECHO.
 El 28 de julio de 2010, a través de la Resolución 64/292, la Asamblea General de las Naciones Unidas reconoce explícitamente como “Derecho Humano al agua y al saneamiento” (http://www.un.org/spanish/waterforlifedecade/human_right_to_water.shtml)

   - Vemos su pasión y convicción durante la exposición.

Y por supuesto el tema de la gestión, donde nos muestra los distintos tipos de modelos (y sus riesgos asociados):
- Modelo público, el titular y el gestor del servicio son de naturaleza pública.

- Modelo chileno, se privatizan ríos y acuíferos.

- Modelo inglés, se privatizan tan sólo las infraestructuras de abastecimiento y saneamiento.

- Modelo francés, el más extendido, se privatiza tan sólo la gestión del servicio, a través de una estrategia de partenariado público-privado (PPP), promoviendo empresas mixtas en las que las transnacionales aceptan ser socias minoritarias (49%). La clave reside en asegurar la competencia exclusiva de la empresa privada en lo que se refiere a la gestión, bajo el argumento de disponer de las capacidades tecnológicas y organizativas necesarias (“Savoir Faire”, “Know How…”). De esta forma, la clave del poder pasa a estar en el monopolio de la información y no en la mayoría accionarial. El socio privado pasa a decidir en materia de compras, contratas y subcontratas, haciendo desaparecer por 40 o 50 años los concursos públicos, con lo que se blindan los llamados “mercados de inputs secundarios” en beneficio del grupo empresarial del operador. Paradójicamente, en nombre del libre mercado, se colapsa la competencia, al tiempo que los beneficios privados crecen y se camuflan en el capítulo de costes de la empresa mixta, cuyos beneficios suelen ser exiguos.

Desde la visión neoliberal, garantizar el acceso universal a servicios básicos de interés general, como los de agua y saneamiento, vinculados a derechos humanos y ciudadanos, se considera un ataque al libre mercado.  
 
Los problemas de opacidad administrativa, burocratismo e incluso corrupción, no se resuelven privatizando el servicio, sino democratizándolo.
 
En la medida que no puede haber competencia en el mercado, por tratarse de un monopolio natural, se trata de impulsar la competencia a través de la información. El reto está en promover nuevos modelos de gestión pública participativa, que garanticen transparencia y una sana competencia a través de una información homogénea, comprensible y significativa que permita contrastar servicios análogos, en lo que se conoce como “benchmarking”.


Finalmente, nos presenta la siguiente propuesta de tarifas para el agua, más justa y digna:

- Agua Vida, la que garantiza que personas y animales puedan sobrevivir con dignidad y que los ecosistemas estén sanos, 30 a 40 litros por persona/ día.

-Agua Ciudadanía, es aquella que asegura los servicios básicos de agua y saneamiento a los hogares: 100 a 130 litros por persona y día, que debe administrase con eficiencia, debe ser gestionada como un servicio público que garantice el acceso universal, sin ánimo de lucro, pero sin pérdidas.

-Agua Economía, la que permite el derecho a enriquecerse, (negocios) debe suministrarse sólo una vez garantizados los suministros de vida e interés general. Y contrariamente a lo que practican los mercados, a más demanda mejor precio, el agua economía a mayor consumo debe ser más cara. 
 
- Agua Delito, en la medida que desbordan los límites de la legitimidad. En tales casos, el problema no está en pagar más o menos, sino en evitarlos y perseguir de forma eficaz por ley tales usos (caudales usados en actividades como la minería a cielo abierto con cianuro).

- Sillones de los síndicos.


El Tribunal del Aguas, designado en 2009 Patrimonio Cultural Inmaterial de la Humanidad, se mantiene a través de los siglos como testigo de una tradición donde el objetivo final es el bien común.












- Guarda comunicando la resolución de los síndicos (normalmente “No hay ningún denunciante...y todo el mundo a casa”).





El funcionamiento “teórico” del tribunal es muy sencillo. Y digo “teórico”, porque normalmente no hay problemas y de haberlos se resuelven previamente de manera consensuada. En la actualidad, es más bien una representación para el público, un recordatorio de su esencia, un símbolo del poder del pueblo. El denunciado es citado por el Guarda de la acequia para el jueves siguiente. A las doce del mediodía del jueves, los síndicos ocupan sus sillones en la puerta de la catedral en presencia del Alguacil del Tribunal, (Guarda Mayor o atandador, antes encargado de dar el agua y levantar las compuertas). Porta un arpón de latón dorado con dos púas, una de ellas encorvada, con el que se separaban y recogían las tablas de las ranuras de los partidores. El Alguacil solicita del Presidente la venia y reclama: "¡Denunciats de la Séquia de Quart!".

Las denuncias versan sobre hurtar agua en tiempos de escasez; rotura de canales o muros; sorregar echando agua en campos vecinos para dañar la cosecha; alterar los turnos de riego; tener las acequias sucias impidiendo que el agua circule; levantar la parada cuando un regante está usando su turno; regar sin solicitud de turno… Pueden ser juzgados los empleados de las acequias, los síndicos e, incluso, personas ajenas a los regantes si han causado algún daño al sistema de riegos. En este caso, si no comparecen, se les condena igualmente y se presenta la preceptiva querella civil, en la que se utiliza como prueba la sentencia del Tribunal de las Aguas.


- Miño en la Plaza de la Virgen con la Fuente del Turia (las figuras representan las ocho acequias que reciben el agua del río Turia.)

 En realidad, este organismo cumple funciones judiciales y administrativas. De hecho, el nombre de Tribunal de los Acequieros de la Vega de Valencia recoge ambas, mientras que el de Tribunal de las Aguas alude a las funciones judiciales. Son dos órganos distintos, pero que actúan el mismo día, lugar y hora y los forman las mismas personas (el síndico es jurado y acequiero) o con ligeras variaciones. Así, tras acabar los juicios en la Puerta de los Apóstoles, los síndicos (nueve, pues se une el representante de Xirivella) pasan a la vecina Casa-Vestuario para tratar los asuntos comunes.

Vertebraciones varias, donde visitamos zonas “rescatadas” de intereses espúreos por los vecinos, que le han asignado otros usos constructivos y culturales.

- Bea y Miño en un barrio
rescatado por los vecinos.

 - Paula, Jorge, Miño y Blanca.

Gracias Paula, Blanca, Eugeni, Jorge y a todos los demás miembros que nos acogieron fantásticamente y nos hicieron sentir como si estuviéramos en casa!

27 may 2015

VISITA CODDEFAGOLF E ESF AO CENTRO TECNOLÓXICO DO MAR

O próximo martes día 2 de Xuño, ás 13:00 h, algunhas persoas do grupo de Desenvolvemento Rural e máis o noso convidado da organización socia de Honduras CODDEFFAGOLF, Roger Reyes, teremos un encontro con varias persoas do departamento de Cooperación Internacional do CETMAR (Centro Tecnológico del Mar). Eles xa colaboraron con nós nunha ocasión, participando na Xornada de Pesca Sustentable Galicia-Centroamérica que organizaramos o setembro pasado no Castelo de Santa Cruz, en Oleiros.

No encontro presentaremos a ESF e aos nosos proxectos de cooperación relacionados coa pesca, aproveitando a presencia de Roger como membro da Organización socia que pode contar de primeira man a situación do sector artesanal no Golfo de Fonseca en Honduras. Para coñecernos mutuamente, o CETMAR propúxonos un espazo que consideraron que nos podía parecer interesante, que é o Centro de Formación A Aixola que teñen en Marín (NOTA: Definición de Aixola), vímolo moi apropiado e alí estaremos o martes.

"Adze" por Luigi Zanasi (myself) - Obra propia. Baixo a licenza CC BY-SA 2.0 ca a través de Wikimedia Commons -

17 may 2015

Día das Letras Galegas

Neste día das Letras queremos compartir con toda a xente que nos rodea estes quince poemas e dous relatos sobre a auga e a muller resultado do obradoiro de teatro con enfoque de xénero (lembrades?) tal e como saíron do puño e letra dese grupo de artistazas que asistiran.
Pinchade nas imaxes para poder lelos mellor





















 
Non queremos rematar sen lembrar a Cesar Arquero e a Blue Corn, gañador do I certame de microrrelatos sobre TpDH.



14 may 2015

I Encontro de Comunicación

Ou tamén chamado I Encontro Internacional de Comunicación, para que pareza mais importante, pois onte, mércores 13 de maio, tivo lugar en Santiago de Compostela o primeiro encontro oficial sobre comunicación.

Vouvos poñer en antecedentes. Ata hai uns anos, as actividades sobre comunicación reducíanse casi sempre a tratar temas dos sistemas da información, como as listas de correo que ESF utiliza para a comunicación interna. Ese grupo chámase Grupo de Sistemas da Información (GSI), pero co tempo viuse que tamén había que prestar moita atención ao tema comunicativo, por unha cuestión filosófica:  a comunicación é unha parte esencial no proceso de chegar ao público que non coñece ESF e de chegar ás propias persoas voluntarias; e é moi importante dar unha mensaxe coerente e de coñecer os medios dos que se dispoñen. Tal función, como forma parte da actividade de todos os grupos que compoñen ESF (o grupo de sensibilización sobre acceso á auga, sobre soberanía alimentaria... etc.) debe estar completamente transversalizada e distribuida na nosa benquerida asociación, e non localizada nun grupo concreto.

Así, dende hai uns anos para aquí estamos intentando que a comunicación se vaia interiorizando nos diversos grupos, e para iso, hai, lóxicamente, que comezar por sentarnos e falalo. E iso é o que fixemos onte! E só un comezo, pero xa é mais que nada.

Na foto, pode parecer que non era moita cousa, pero é que moita xente acudiu por skype (as novas tecnoloxías é o que teñen!).

Na reunión, falouse da filosofía e do modelo comunicativo para ESF, de como ten como máximo referente a planificación estratéxica (conxunto de definicións e obxetivos que se acordan cada 4 anos) e de como hai que tratar de contar o que facemos con claridade e transparencia, con liberdade para que cada un teña o seu estilo persoal. Falouse tamén da maneira en que os diferentes grupos poden asumir as portavocías, para que unha persoa se encargue da comunicación, para que non poidan xurdir imprevistos como que un día a radio chame para facer unha entrevista una hora despois e non se sabe quen pode ir. En tercer lugar, falouse dos materiais comunicativos que se van xerando e dos seus posibles usos, como por exemplo facer recopilacións de publicacións no blogue e facer una nova que as reúna todas, e despois falouse da memoria de comunicación. A memoria de comunicación, que é un documento no que se conta o que fixo ESF no último ano ou últimos anos, é moi útil para pedir subvencións e para xustificar as actividades que facemos (o que sería mais unha memoria administrativa), pero tamén para contarlle ao público en xeral e á base social quenes somos, que facemos e como o facemos, nun documento mais vistoso que acordamos chamar ''memoria atractiva''.

Finalmente, se acordou facer outra reunión de comunicación despois do verán, para asentar unha dinámica de contacto cos temas comunicativos que esperamos que axude a que pouco a pouco estes temas se vaian interiorizando na base social. En calquer caso, onte sucedeu un hito en ESF e ainda que quede moito por andar, temos que estar contentos polo que xa se conseguiu!

11 may 2015

1ª reunión de responsables de comunicación de grupos

O vindeiro mércores as 17 horas na sede compostelá de ESF, na ETSE, terá lugar a histórica primeira reunión-formación de responsables de comunicación de grupos de ESF Galicia, coa seguinte orde do día (e dinamizada por Tempo de Loaira):


1. Benvida: dinámica comunicativa
2. Presentación do modelo comunicativo de ESF
3. Portavocías compartidas
4. Comunicación e difusión de materiais xenerados dende os grupos
5. Memoria asociativa.
6. Rogos, preguntas, establecemento da seguinte reunión

Calquera pode asistir!!!!

8 may 2015

Algunhas medidas sobre enerxía nos municipios,para quen queira oir...


Na liña das propostas que se están a compartir cos diversos partidos políticos dende a Coordinadora Galega de ONGD, algunhas das cales foron desenvolvidas dende ESF Galicia, queremos seguir afondando, neste caso no eido da enerxía, con algunhas novas e máis concretas:
- Implementar políticas contra a pobreza enerxética (ofrecer servizo gratuito de asesoramento enerxético, bonos enerxéticos sociais,...)
- Auditoría enerxética de edificios municipais e dependentes, e implementación de medidas de eficiencia enerxética
- Incluir o abastecemento con enerxías renovables nas normativas municipais de edificación 
- promover o desenvolvemento de sistemas de calefación de distrito con fontes renovables e baseados en cooperativas de usuarios. 
- promover a educación cidadá na xestión enerxética
- promover plans de aforro e eficiencia enerxética a nivel local
- favorecer e fomentar a contratación de enerxía con cooperativas de enerxías renovables. 
- favorecer a instalación do autoconsumo renovable
- Incentivos fiscais para as industrias que cumplan con criterios ambientais e de eficiencia enerxética. 
E aquí unha crítica ben fundada a medidas que se tomaron en nome da loita contra a pobreza enerxética, neste caso en Zaragoza. Sentidiño! O problema de fondo en España é o modelo enerxético, e hai alternativas. Os compas de ESF Catalunya nolo contan no documental Les Nostres Energies, que incide na realidade catalana, pero que non é moi diferente a do resto do Estado Español.Máis información na campaña Dereitos Humanos a escuras. Outra campaña interesante neste eido e a de OligopolyOff.




4 may 2015

Resumo blogueiro: abril 2015


    Coa data das eleccións municipais xa cercana, aquí podes ver as propostas que dende a Coordinadora Galega de ONGD seguimos a facer a partidos políticos para que inclúan no programa das eleccións municipais. Sería interesante ver cales integran máis destas propostas no seu programa!


CONTIDOS

  • Blogue de Vida Asociativa
  • Blogue Honduras
  • Enlaces de interese
  • Publicacións en físico
  • E no próximo mes ...
  • A ESFrase do mes


BLOGUE DE VIDA ASOCIATIVA

    Neste mes podedes ler dúas crónicas moi completas do IX Foro Por un Mundo Rural Vivo en Mondoñedo, no que se falou sobre todo de Soberanía Alimentaria na práctica. ESF tamén estivo presente na Escola de Relacións laborais nunha clase sobre comportamento organizacional. O anuncio e a crónica do evento ESFeiro por excelencia da primaveira - a Xuntanza - son de obrigada lectura! Tamén é interesante escoitar a Pepe Vara (presidente honorífico de ESF ;D) en Cuac FM falando de ESF e nunha mesa redonda sobre a cooperación para o desenvolvemento desde Galicia, así como a Antía (do grupo de proxectos internacionais de auga) falando en Onda Cero. E por último, un tema de actualidade nesta época do ano: o cambio horario - debate connosco!


BLOGUE HONDURAS

    Como no mes anterior, atoparedes o informe de seguemento proxecto de auga coa mancomunidade NASMAR financiado polo Fondo Galego de Cooperacion e Solidariedade coas seguintes actividades: Capacitación sobre o Plan de Xestión do Recurso Hídrico e visita do Instituto Hondureño de Ciencias de la Tierra a San Lorenzo para o estudo hidroxeolóxico. Ademais podedes coñecer o movemento ambientalista e social MASSVIDA xurdido a finais do ano pasado na zona sur de Honduras como resposta a expansión da minaría extractiva e a vulnerabilidade das persoas defensoras dos dereitos  ambientais no país.




ENLACES DE INTERESE

Auga


Comunicación para o (como) desenvolvemento


Consumo responsable



Cooperación e ONGD


Educación para o desenvolvemento


Iniciativas


Investigación para o desenvolvemento 


Mundo


Políticas e modelos de desenvolvemento


Sensibilización


Soberanía alimentaria e desenvolvemento rural

Tecnoloxías da Información e Comunicacións (TIC)


Tecnoloxía para o desenvolvemento humano


Voluntariado e Persoas




PUBLICACIÓNS EN FÍSICO

(se che interesan, están no local de A Coruña ou fácilmente accesibles, e as persoas da base social de ESF poden solicitalas para préstamo).

   Aquí podes ver moitas das publicacións que temos disponibles para préstamo á base social xa catalogadas, e se che interesan estes temas tamén podes consultar o catálogo da biblioteca da Coordinadora Galega de ONGD, con moitos fondos que ceden para préstamo.

Este mes:
  • Banda deseñada social. Lo que (me) está pasando: diarios de un joven emperdedor. Miguel Brieva


E NO PRÓXIMO MES ...


    Para máis info sobre cursos e eventos en Galicia consulta a Axenda Solidaria e as formacións da Coordinadora Galega de ONGD, ou segue as nosas redes sociais FacebookTwitter.
 


A ESF-RASE DO MES

Abandonemos o petróleo antes de que el nos abandone a nós.
Fatih Birol



3 may 2015

DEBATIMOS: Xoguetes para que ás nenas lles guste a tecnoloxía?

Participante 1

Que opinades disto?. Eu teño sentimentos moi encontrados... 

http://mujeresconciencia.com/2015/02/22/inspirando-la-proxima-generacion-de-ingenieras-debbie-sterling/

Participante 2 

Aquí podedes ver os xoguetes que fabricou: http://www.goldieblox.com/
Os meu sentimentos están un pouco menos encontrados que os de
Participante 1.


Participante 3

Pois a min paréceme unha idea fantástica. Sen sentimentos encontrados.

Participante 4

A mí, a pesar de algunos colores lila/rosa y alguna corona de  princesita, el resto de dibujos son relativamente neutrales y también me parece una muy buena idea, que salga una niña como inventora/ingeniera - al menos mucho mejor que el Lego donde el reparto de roles es muy tradicional, que yo recuerde... De pequeña también jugaba mucho con juguetes tipo Ceranova, Alfanova, etc.  (http://pictures2.todocoleccion.net/tc/2011/12/14/29688217.jpg
Esos tenían dibujos todavía más neutrales / "igualitarios", creo recordar. ¿Qué sentimientos encontrados tenéis? 

Participante 1

Básicamente que me chirría que tenga que haber "ingeniería para chicas y para chicos". Si son los dibujos neutrales, por qué lo venden como "de 
chicas"? No controlo el LEGO, pero al TENTE (como a cualquier juego de 
bloques de colores de plástico) puede jugar cualquiera (en el tente 
había mucha variedad: barcos, coches, naves y también cajas con bloques 
genéricos). Eso por no ahondar en lo que decía Participante 4 de los XXXnovas, Quimicefas y demás, que tampoco parecen perpetuar ningún estereotipo. 
Así que, este tipo de iniciativas, como mínimo me chirría por el hecho 
de seguir con la diferenciación (aunque a la vez podría estar de acuerdo en que quizás la manera de enfocar el juego, en general, entre niños y 
niñas, sea algo distinto, y tratar de introducir elementos de juego más 
"afines" a la manera de jugar puede hacer que se enganchen más a este 
tipo de juegos). Eso sí, al TENTE uno podía jugar como le daba la gana, 
si te apetecía ir leyendo o inventando una historia, lo podías hacer, y 
si simplemente querías hacer cosas para luego destruirlas, también podías.  

Es que este tipo de iniciativas tan "TED" o buenistas chachiguays a veces me parecen contraproducentes, lo mismo que el que haya Consellería de Familia, Muller, Xuventude "e outros bichos raros" y luego las medidas reales que cierran la brecha de género y que deben aplicarse de forma transversal en todos los ámbitos brillan por su ausencia; es como llenarse la boca con que se llega al 0,7% del presupuesto en cooperación, pero que luego con el 99,3% restante hagan políticas anti-persoas. A veces no soy capaz de distinguir lo que son simples parches buenistas (pero que no atacan el fondo del problema sino los síntomas, e incluso pueden servir para despistar y dejar de profundizar) de lo que son medidas que, aun siendo superficiales, son primeros pasos para atarcar el problema de fondo. En este caso me pasa eso, por eso tengo esos sentimientos encontrados.

Participante 3

Estou de acordo en que parece que hai que facer cousas para chicos e para chicas cando hai cousas que podías ser neutras.A cuestión é que as cousas neutras véndese menos, cousa que o mercado non permite. Fronte a iso, un escalón intermedio que diga "isto pode ser tamén cousas de chicas", pode ser válido para un segundo escalafón de "isto pode ser cousa de todos".
Eu penso que mundos, como o enxeñeril, por exemplo, pode estar moi masculinizado, e a introdución das mulleres pode pasar por un "eu tamén podo facer isto" en lugar de "isto tamén é para min". Xogamos nun mundo de significados ocultos, pero bueno, nesta lista hai suficientes enxeñeiras para poder matizar isto. Tamén habería que ver se hai enxeñerías máis de homes ou máis de mulleres. A cuestión é que hai ámbitos masculinizados nos que as mulleres que se adentran nel son pioneras e teñen que dicir algo así como "son muller e enxeñeira, aínda que sorprenda". Estes xoguetes din "este é o teu ámbito tamén!"
Non lle vou dar o premio aos xoguetes máis inclusivos do mundo (porque non o son, seguen facendo diferenzas de xénero), pero logo de ver catálogos de xoguetes, paréceme fantástico que haxa tamén destes. 
 
Participante 5
 
A mi me pasa como a Participante 1, me chirría que se hagan unos juguetes para niñas, como si fuesen algo distinto a los juguetes de "lo mismo" para niños. Supongo que busca, además de vender, potenciar el uso de juguetes tecnológicos en las niñas, pero si sigue habiendo juegos de niños y juegos de niñas, como si no fuesen a interesarse por las mismas cosas. Efectivamente hay juegos, como los que comentaba Participante 4 que sí que me parecen más igualitarios. Y creo que si las muñecas, los balones (aunque estos lo son un poco más, menos mal) y los juguetes tecnológicos no lo son es por una cuestión de publicidad y educación, más que por cómo son.

Participante 6

Só dicir que en vez de ir cara un mundo onde se eliminen as diferenzas cada vez se poñen mais de manifesto e cada vez dende mais pequenas/os e nos temas mais variopintos. xusto estos días entereime que agora venden ovos Kinder tamén diferentes para nenos ou para nenas (supoño que estes últimos serán rosas) e os de nenos traerán coches, motos ou calquera outro xoguete non apto para nenas aggg 
Tamén vin publicada novas relacionadas ca "tasa rosa", o que me faltaba, pagar mais polo mesmo, só por que sexa "femenino"!

Participante 7 

Hai un tempo xurdíu este mesmo tema falando cun amigo. Ten un fillo duns 3 anos e comentabame que lle regalaran unha boneca. Recoñezo que o primeiro pensamento que tiven foi de sorpresa. Supoño que foi normal esta primeira impresión. Ao fin e o cabo, os xoguetes  dalgunha maneira intentan proxectar nas nenas e nenos a súa resposta a "que queres ser de maior?". Así, temos cociñas para nenas e bancos de traballo con ferramentas para nenos, coches para nenos, bonecas para nenas, balóns para nenos, etc. Que pasa? Eses rapaces non poderán cociñar cando sexan maiores? Non poderán coidar de nenas e nenos? Non poderá unha nena xogar ao fútbol ou conducir e reparar un coche? É interesante percatarse de como estes roles de adulto están xa presentes na infancia.

Como solucionar esto? Eu tamén son dos que lle chirrían o tipo de solucións que pasan por reforzar unha das partes para reducir a fenda (neste caso que as nenas se interesen pola tecnoloxía). Querería pensar que a equidade, neste caso entre xéneros, se obtería actuando como tal, sen reforzos a ningunha das partes, é dicir, actuando como iguais. Se ben, recoñezo que isto pode ser só un pensamento idealista, emocional incluso. Non teño argumentos obxectivos para argumentar que iso funcionaría.

Participante 4 

También me habría sorprendido Participante 4 sino fuese porque ya viví que mi hermano se llevó la llorera más grande que recuerde con 3 años porque mis padres no le querían comprar un carrito de muñecas (no porque fuese un carrito, sino porque siempre estaba pidiendo cosas). Yo trataba de consolarlo diciendole que el carrito de muñecas era un rollo, que para qué lo quería, que podíamos jugar a otras cosas más divertidas (la
primera vez que jugué a las muñecas fue con mi hermano, hasta entonces
no las había usado pero siempre caía alguna en algún cumpleaños...).
Total, que al final consiguió el carrito y fue el juguete que más usó
(hasta que un día lo destrozó, quien sabe si algún niñ@ se río de él,
luego le entró la vena de las patadas y el actionman). 

Creo que en la infancia aún se puede ser libre de estos roles, a partir
de cierta edad la socialización en un mundo tan polarizado en una cierta
imagen de mujer y hombre es tan fuerte, que es difícil de evitar a no
ser que se haga con muucho esfuerzo y a conciencia, y creo que en la
pubertad es un tema muy peliagudo que trae muchos problemas de
personalidad, muchos más si eres trans o intrasex (bueno, en este último
caso, ya dan problemas padres insensibilizad@s desde bebé)

Claro que hay que tratar a la gente como iguales, sin hacer distinciones
de género y pensando en personas y no en etiquetas. Pero primero hay que
eliminar las propias barreras mentales y las barreras estructurales,
sino no es posible. Hace poco me hablaron de este grupo, que trata de
transformar y crear conciencia sobre la visión polarizada de los roles
en la sociedad, con particular atención al rol de mujer (que es el
socialmente discriminado) en mi opinión con un claro posicionamiento y
de una forma constructiva.  

http://www.pinkstinks.co.uk/

El grupo tiene en Alemania todavía mucho más contenido:
https://pinkstinks.de/