27 sept 2012

Ciberpunk educativo e tecnoloxía para o desenvolvemento

Hoxe traemos un extracto dun interesante libro que trascende o xénero ciberpunk e reflexiona sobre a tecnoloxía para a educación e a súa compoñente cultural. Qué vos parece?

<< Yong é a manifestación externa de algo. Ti, a esencia subxacente. A tecnoloxía é un yong asociado con un ti particular que é —aquí o doutor detívose e, con un esforzo evidente, contívose para non empregar un termo pexorativo como bárbaro ou gwailo— occidental, e completamente extrano para nós. Durante séculos, dende os tempos das Guerras do Opio, temos loitado por absorber o yong da tecnoloxía sen importar o ti
occidental. Pero foi imposible. Do mesmo xeito que os nosos antepasados non podían abrir os portos ao oeste sen aceptar o veleno do opio, non podíamos abrir as nosas vidas á tecnoloxía occidental sen aceptar as ideas occidentais, que foron unha praga para a nosa sociedade. O resultado foron séculos de caos. Lle pedimos que lle poña fin dándonos a Semente.
   —Non entendo por que a Semente lles axudará.
   —A Semente é tecnoloxía enraizada no ti chinés. Vivimos pola Semente durante cinco mil anos —dixo o Doutor X. Axitou a man cara a fiestra—. Aquí había arrozais antes que aparcamentos. O arroz era a base da nosa sociedade. Os campesiños prantaban as sementes e tiñan a condición máis alta na xerarquía confuciana. Como dixo o Mestre: «que os produtores sexan moitos e os consumidores poucos». Cando a Toma veu dende Atlantis, dende Nipón, xa non tiñamos que prantar, porque o arroz viña agora dos compiladores de materia. Foi a destrución da nosa sociedade. Cando a nosa sociedade se baseaba na agricultura, podía dicirse realmente, como fixo o Mestre: «a virtude é a raíz; a riqueza é o froito». Pero baixo o ti occidental, a riqueza non ven da virtude senón da intelixencia. Así que as relacións filiais se trastornan. O caos —dixo lamentándoo o Doutor X, logo levantou a vista do té e moveu a cabeza cara a fiestra—. Aparcamentos e caos. >>

A ERA DO DIAMANTE. Manual ilustrado para rapaciñas. 
Neal Stephenson

No hay comentarios: