15 feb 2012

Obradoiro Xuntanza Novembro 2011: Reflexións sobre Proxectos de Cooperación Internacional

Continuamos cas reflexións que xurdiron na Xuntanza sobre o que estamos a facer en proxectos de cooperación internacional....





Primeiro debatiuse sobre o principio de "fomentar a participacipación dos axentes locais"

Trabajamos en el Sur contando con el protagonismo de las contrapartes, comunidades locales y grupos vulnerables, adaptando las intervenciones en el terreno a las peculiaridades culturales y a los ritmos que el desarrollo sostenible requiere para su empoderamiento.
La cooperación debe ser identificada como necesaria y plenamente aceptada por los socios locales, población destinataria y grupos vulnerables y buscar que sea liderada por estos, los cuales participan en su diseño y desarrollo, así como por el resto de los agentes. Trabajamos en el Norte contando con la participación de los agentes locales, buscando con esta participación un modelo de sociedad activa, capaz de conseguir cambios.


·Existe un choque cultural (diferente al concepto cultura.)
·El ritmo lo determina el proyecto y a veces no se adapta, lo que implica unha descoordinación de ritmos.
·No está liderada por grupos vulnerables lo que provoca que queden desplazados)
·Se trabaja con agentes locales de forma puntual (sólo si surge, no se buscan a propósito.)
·Deberíamos prestar más atención a la parte local. (se resalta el uso del término parte local contrapuesto al de coparte).

Posteriormente debatiuse sobre o principio de "Promovemos a Tecnoloxia para o desenvolvemento humano"

Entendemos a técnica dentro do entorno cultural, político, social, económico e ambiental como unha ferramenta que se xera e que é xeradora e non como un fenómeno illado ou neutro.
Incorporamos nos proxectos técnicas autóctonas e tecnoloxías apropiadas para non crear dependencias innecesarias e mitigar as existentes. Cuestionamos o uso histórico da tecnoloxía apostando por unha tecnoloxía que permita mellorar a calidade de vida, que promova e permita alcanzar a xustiza social e a igualdade, sendo sustentable no tempo e ambientalmente.


·No se está logrando.
·Usamos malos ejemplos/aplicaciones privadas.
·No adaptamos, a veces, la tecnología a la cultura o al nivel cultural.
· No hay una formación que cambie las costumbres.
·A veces creamos dependencia tecnológica.
·Si funciona una cosa en un sitio nos quedamos en eso y no buscamos nuevas o mejores salidas.

se queres deixar algunha opinión....animate nos comentarios :-)

Entradas relacionadas:
Reflexionando sobre educación... http://esfgalicia.blogspot.com/2012/01/obradoiro-xuntanza-novembro-2011_23.html

3 comentarios:

sergio dijo...

jo.., solo hablamos de cosas negativas? jejeje

adri dijo...

Me perdí la Xuntanza de noviembre, pero es el dabate de siempre. Necesitamos sociólog@s, sicólog@s (o lo que sea, pero ser más multidisciplinar) y no solo ingenier@s en los proyectos de cooperación o meterse a hacer los proyectos con alguna ONG de ese ámbito, no?. También es algo a tener en cuenta en la planificaicón de los proyectos (nada fácil de hacer). Supongo que también nos falta algo de formación en el campo. Que complicado es esto!

Roberto Roget Antelo dijo...

Igual que Adri perdinme esta Xuntanza ao estar fóra, e como Adri opino que necesitamos multidisciplinariedade. Por cousa positiva identificaría o feito de que se está a buscar esa diversificación do voluntariado de forma activa, como na campaña 'Faltas ti', e tamén se está a enriquecer a oferta interna de formación (antropoloxía e TpDH, bioconstrución...). Este debate xa estaba cando cheguei a ESF e penso que DEBE CONTINUAR para que os proxectos ESF non fiquen ancorados tras as mudanzas da cooperación internacional.