30 dic 2010

¿La verdadera revista del corazón?

En los últimos meses ha aparecido una nueva revista: Dar, autodenominada "la verdadera revista del corazón". Su primer número se podía consultar en la web (ahora ya no...). Varias personas de ESF Galicia opinaron en el espacio para comentarios, y como sólo a través de facebook se puede acceder a los mismos, voy a poner aquí el hilo del debate que se generó (antes había una serie de personas diciendo lo buenísima que era la iniciativa, lo novedosa y lo altruista). Por otro lado, supimos que la coordinadora estatal de ONGD enviaron a la revista una carta con una serie de observaciones sobre los incumplimientos de la revista del código de conducta de la CONGD (aunque no conocemos el contenido exacto de la misma).

-------------------------------
SERGIO FERNÁNDEZ
La idea es buena, pero las formas no me lo parecen, lo que puede ser contraproducente con el efecto bienintencionado que se persigue. Estaría bien que trataran de trabajar las noticias teniendo en cuenta alguno de los filtros que se llevan trabajando desde hace años en la Coordinadora de ONGD, por ejemplo este: http://www.congde.org/ant/documentos/codigo.doc

--------------------------
CHELO REVILLA
Puede que se recauden muchos fondos para solucionar problemas concretos, lo que seguramente no esté mal y no dudo de su buena intención pero he estado echándole un vistazo a vuestra revista y no me gusta ese toque sensacionalista que tiene.

Creo que no se deberían tratar temas tan serios con tanta ligereza... A través del sentimentalismo que ustedes tratan de despertar en sus lectores con sus imágenes y sus titulares sólo se conseguirá caridad, no verdaderas transformaciones. Sólo se conseguirá perpetuar la idea de que los pobres son pobres y los ricos son ricos pero los ricos nos podemos sentir mejor si vemos desde nuestro espacio de comodidad que hemos mejorado el mundo por el mero hecho de leer una revista. Y ya está.

Si quieren hacer una revista verdaderamente solidaria, investiguen, hablen con todas las partes implicadas, sean objetivos, analicen el problema en profundidad, delen voz a la gente que no la tiene. Hagan verdadero periodismo, verdadera comunicación social. Marquen la diferencia con las demás revistas del corazón, por favor.

Les recomiendo que se lean el código de la Coordinadora de ONGD que Sergio Fernández les ha dejado. Realmente no tiene desperdicio.

Muchas gracias si han llegado hasta aquí. Me despido con una frase que puede ayudar a entender mejor lo que quiero decir.

"Tenemos que ser el cambio que queremos ver en el mundo" Mahatma Ghandi

---------------------------------
LUIS RUSO
Hola a todos, creo que en la libertad de expresión y, por supuesto, no todas las opiniones van a ser siempre favorables a la línea de un medio de comunicación, pero es de valorar que, por primera vez, un medio de comunicación decida implicarse en la ayuda a los demás. He leído detenidamente la revista. Cierto que me gustaría que se profundizase más en los temas, pero entiendo que siempre se está condicionado por el espacio. Me parece que las historias emocionan, empatizan con el lector, no de un modo sensacionalista, sino tratando a cada persona como si fuese alguien cercano, tu propio vecino.

¿Diferencias entre países pobres y ricos? ¿es acaso mentira? ¿no existen los países pobres? ¿no es una realidad que la gente muere de hambre, que hay mujeres que son mutiladas y niños que no pueden ser operados por no haber medios para ello en su país? ¿No es cierto que en España también hay señoras como MATILDE, que están solas o como Valeria, que necesita una oportunidad? En España también pasan cosas, no sólo fuera, y eso también se refleja.

Por otro lado, al menos yo, tengo claro que somos responsables de lo que pasa en los países en vías de desarrollo, no hace falta que nadie me lo diga, pero eso, que es la causa, no evita la realidad: repito, hay países pobres, la gente muere de hambre y necesitan comida. En cualquier caso, creo que lo importante es cambiar realidades y, siempre que no se haga daño a nadie, respetar la forma en la que cada uno quiere contribuir a mejorar un poco el mundo. Nadie tiene la verdad absoluta sobre cuál es la mejor forma de cooperar. Cada uno, que lo haga como quiera, o como pueda.

Enhorabuena a dar por la iniciativa y espero que se siga sumando a vuestra causa mas adeptos. Un saludo

---------------------------------
ALICIA MARTÍNEZ
Me he leido el código de la Coordinadora de ONGD, y no entiendo porque no puede ser compatible dicho codigo que es para ONGs con los fines de esta revista. Creo que cualquiera que lea dicho documento con la revista en la mano no ve en ella que las imagenes generalicen, ni que sean imagenes catastroficas ni que aparezcan niños tristes, al contrario, no he visto en toda la revista ni una foto en la que aparezcan con actitud de dar pena, al contrario la mayoria salen con una sonrisa.Me gustaria ver a más de uno poniendo esas sonrisas teniendo lo que tienen estos niños.
Creo que uno de los objetivos que veo en esta revista es conseguir pequeñas metas que realmente se puedan realizar y que todos los lectores de la revista vean como poco a poco cada caso se consigue con el esfuerzo de todos y esto les anime a colaborar para conseguir más causas.
Yo personalmente veo bastante bien el trabajo de las grandes ONGs, con sus campañas y sus grandes proyectos pero creo que el publico en general, y en él me incluyo, puede sentirse más cercano a casos concretos que ven una evolución que a colectivos genericos que no ponemos caras ni vemos los resultados que en general suelen ser muy opacos, tu das dinero y no sabes exactamente a donde va.
En esta revista vemos al momento cuanto va necesitando cada caso y es más facil que la gente viendo lo poco que falta para conseguir ese objetivo colabore más. Es lo que suele pasar en los Telemaratones que proximamente veremos en navidades en las televisiones contra más cerca del final más colabora la gente
Además es más facil acercarse al kiosko a comprar la prensa y comprar de paso la revista que acercarse a posta al banco para realizar un ingreso a una ONG.
Aunque creo que esta revista no cambiara el mundo pienso que "Un grano, tambien hace granero" y si se puede ayudar almenos a una persona habra valido la pena.
Suerte en este proyecto y espero que podais ayudar a muchos
Un fuerte abrazo Alicia.
-----------------------------------
ANDRÉS ESTÉVEZ

Alicia,

si das el dinero a una ONG y no sabes a donde va, creo que es mejor no darlo. Personalmente creo que es mejor colaborar en ONGs más pequeñas y transparentes, donde puedas participar de alguna manera además de la económica. Es más, se puede participar sin aportar fondos. De hecho, creo que las verdaderas iniciativas que merecen la pena son aquellas que buscan el cambio en el Norte, el darnos cuenta de cómo nuestras acciones diarias tienen una influencia en los países empobrecidos. Eso se consigue con sensibilización y con educación para el desarrollo para generar pensamiento crítico y conseguir que nuestras acciones aquí sean cada vez más justas y menos opresoras para con los países pobres. Solo de esa manera se consiguirá romper la brecha entre ambos, cada vez más grande. Y estas últimas acciones de las que hablo no requieren grandes inversiones sino simplemente voluntarios con ganas de llevarlas a cabo.

El problema de la estrategia seguida por esta revista es que incide en la emoción y no en la razón. Si bien no estoy en contra de las acciones en el Sur, creo que las acciones realizadas por las entidades que directa o indirectamente trabajan en el sector social deberían ir orientadas a la concienciación social, a mostrar las causas de las diferencias entre países ricos y países empobrecidos. Esto puede parecer lejano e idealista, pero por desgracia, en nuestro día a día realizamos acciones que inciden directamente en estas desigualdades sociales (ejemplo "actual": las conservas de la marca Hacendado se pescan en aguas saharauis, lo cual incumple la legalidad internacional ya que se trata de un país ocupado. Comprando productos de esta marca estamos normalizando esa situación y dando poder al país "invasor", Marruecos)

Un saludo,

---------------------------------
CHELO REVILLA

Luis Ruso, tienes razón en que la existencia de las injusticias es una realidad y me alegro de que también pienses que se puede y se debe hacer algo para cambiarla. ¿Pero realmente piensas que una buena cooperación se puede realizar a través de simplemente donaciones? ¿No crees que esa es una "solución" muy a corto plazo que lo único que creará será una dependencia muy fuerte del receptor respecto al donante? Puede que esté bien para salir de una catástrofe pero no para conseguir un verdadero desarrollo, en mi humilde opinión.

Estoy de acuerdo con Andrés. Alicia, el problema no es sólo que los niños sonrían o dejen de sonreír. Sino que el mensaje se queda incompleto. Para mí, la filosofía más importante detrás del código se esconde en estos dos párrafos que te copio aquí:

"Si estas campañas han permitido innegablemente salvar a un gran número de vidas humanas, también han influido en la idea que la ciudadanía europea se hace del Tercer Mundo, sus problemas y sus posibles soluciones, así como en sus propias relaciones con estos países."

"La verdadera solidaridad no se puede ejercer en sentido único. ¿No es pretencioso querer resolver sólo los problemas de desarrollo del Sur, mientras que nuestra sociedad sufre en sí misma de un mal-desarrollo generalizado?."

Es decir, para mí lo que menos me gusta en esta revista es que crea una imagen de que los países del Norte cómodamente sentados en el sillón de nuestra casa podemos sentirnos tranquilos haciendo un par de donaciones y así podemos cambiar la realidad de los países del Sur, que son los que están mal; que nosotros somos superiores y podemos ayudarlos a ellos a mejorar. Cuando en realidad, no estoy nada convencida de que nuestro modelo de desarrollo sea el adecuado (cuando se invierte más en políticas de guerra que en educación, cuando las grandes empresas se descentralizan a sus anchas buscando mercados donde la mano de obra es más barata, cuando queremos seguir aumentando nuestro nivel de consumo energético sin importarnos la sostenibilidad del planeta) y de que por tanto el cambio principal que puede ayudar a cambiar el mundo es el nuestro, tiene que salir del Norte. No ayudamos para cambiar, cambiamos para ayudar.

Pero esto es como digo, mi opinión. Me alegro yo también de que podamos expresarnos libremente y compartir diferentes puntos de vista.

Un saludo.
---------------------------------

MARÍA VÁZQUEZ
La verdad es que Andrés y Chelo tienen toda la razón.
Parece más bien un lavado de cara de gente adinerada que quiere tranquilizar su conciencia con las donaciones.
si das pescado a quien tiene hambre no morirá de hambre hoy, pero si le enseñas a pescar podrá comer todos los días de su vida...

comparto con Chelo la idea de que se crea dependencia, es como si luego los donantes tuviesen en sus manos esas vidas.

enviamos dinero a países que creemos necesitan nuestra ayuda, pero contamos realmente con ellos para saber lo que necesitan?
---------------------------------
CLARA ESTRADA

Hola SERGIO. ¿Trabajar las noticias con filtros? Que debate tan interesante y que de preguntas se me plantean al hilo de la utilización de los filtros en los medios de comunicación. No estoy en contra de los códigos, pero como que me cansan, se han escrito tantos, que se no ha habido tiempo de contarnos la historia de Valentina o la de Soledad y que quieres que te diga a mi me gusta más que la de Belén Esteban y desde luego me invitan mucho más a la reflexión que los tomos de la guía telefónica. (Por más exactos y bien hechos que estén). Prefiero el palique contigo o con los otros que os comunicáis con DAR, las organizaciones hablan un idioma mucho más técnico, más filtrado y aquí se trata de dar la cara sin ánimo de lucro.

---------------------------------
CLARA ESTRADA

Pues a mi me parece que la Caridad (según San Pablo, si no lo has leído, te lo recomiendo) es una de las virtudes que más pueden transformar. Y respecto a que con el sentimentalismo solo se consigue que los ricos y a los pobres se perpetúen por los siglos de los siglos me deja con la boca abierta. No creo que haya alguien tan idiota que por comprar la revista y emocionarse con Valentina sienta que ya está todo bien y que el ya ha hecho bastante. Tienes una opinión de los demás bastante pobre, no hace falta estudiar una enciclopedia para saber que el mundo está bastante mal y mucho menos para saber que la injusticia y el dolor están muy cerca aunque no los oigamos. Todos estamos de acuerdo (bueno si no todos, si más de los que tu crees y a lo mejor menos de lo que pienso yo) en que es muy necesario enseñar a pescar, mejor que dar el pez, pero eso es un principio fundamental no un dogma de fe, al menos hasta donde yo se. Yo creo, que Dar no pretende cambiar el mundo, ni que los ricos se sientan mejor, busca que Abubakar vea las hojas de los árboles. Borges decía que en la palabra Nilo, estaba el Nilo. Pues eso, yo trato de buscar a Abubakar en esa palabra y mira que suerte que no necesito leerme todo el libro para hacerme una idea .Aunque también te digo que cuando pueda me lo leeré, porque leer me encanta.

Yo no se como se sienten los demás, cuando leen la revista, pero me cuesta creer que nadie se sienta superior, ni cómodo, ni feliz. Supongo que se alegrarán de que Valentina se opere, de que Soledad este menos sola, de que Abubakar vea las hojas de los árboles y sentirse contento con el bien de alguien no es como lo de fumar que está tan prohibido y tan mal visto.
Tienes la conciencia social a flor de piel y eso está bien si nos deja mirar a los demás con amabilidad, con la mirada de Valentina que no te pide, ni te exige, ni te regaña te mira desde dentro y hacia dentro y a veces también el corazón puede cambiar nuestra manera de pensar. ¿No crees?

---------------------------------
CLARA ESTRADA

Hola MARIA. Lo del lavado de cara de la gente adinerada que quiere tranquilizar sus conciencias, investigalo y si es vedad, a por ellos.Es indignante que alguien utilice a los demas para lavarse la cara o las manos y mucho menos si a los que utiliza es a los más indefensos, pero si al final descubres que Valentina se ha operado y que las demás historias son verdad manda un me gusta a DAR, aunque solo sea porque detras de DAR hay mucho trabajo y mucha ilusión .
---------------------------------

CONCHA ALONSO

No es lo mismo caridad que justicia. Hay mucha gente dispuesta a hacer obras de caridad, pero no a hacer esfuerzos para que la situación de injusticia desaparezca, y tener comportamientos responsables o intentar actuar sobre lo que produce la situación.

Creo que más importante que si Valentina se ha operado es hacer reflexionar y analizar por qué se encuentra en una situación en la que para operarse depende de la caridad de los demás. Si se trabaja en modificar la situación se consigue justicia, si no se genera una situación de dependencia.
---------------------------------

MARTIN GABILONDO
Totalmente de acuerdo hay que cambiar el mundo, pero mientras filosofamos Valentina se muere por no per ser operada del corazón.
Esta revista además de hacer reflexionar que es lo que estamos haciendo ahora, pasa a la acción.
No seamos ilusos esto es como si una riada se lleva las casas y personas de un pueblo y nos ponemos a debatir sobre si el pueblo debía de haberse construido aquí o allí, mientras las personas se ahogan. Nosotros primero nos tiramos al agua a salvar vidas y una vez conseguido eso debatimos sobre lo injusta que es la naturaleza.
Lamentablemente Maria, puedes enseñar a pescar, pero si no hay mar ni peces difícil lo tiene el pescador.
Estoy absolutamente convencido que Dar sensibiliza y conciencia pero además actúa y resuelve.
Cambiemos el mundo, pero no desde el sillón sino desde la acción, Dar es una acción, un compromiso, en el que cabe todo lo bien intencionado incluida la caridad.
Y una reflexión final... y si Dar es el cebo para pescar e iniciar a la gente en la reflexión y análisis, del por que Valentina depende de la caridad para ser operada?... Y si cambiamos la palabra caridad por solidaridad?..y si unos ponen el cebo, otros enseñan a pescar,otros ponen el mar y otros dan pescado a los que todavía no tienen mar ni saben pescar?.... Y para finalizar y si todos los que creemos que se puede hacer algo por los demás por conseguir un mundo mejor y mas justo, podamos decidir navegar en distintos barcos, pero con el mismo rumbo?

---------------------------------
NACHO
Estupendo que haya una revista solidaria que llegue al gran público!!

@Martin, ha sido muy bien traío el simil de los barcos a este debate y no me extraña nada siendo su GrupoV experta en estos temas con revistas como "Nautiocasion", "Pesca&barcos", "BarcosAmotos", pero también de otros títulos como "Perros de Caza", "Caza", "Cazar", "Caza Mayor", "Futbolista", "Altagama Motor", etc.

Creo que con este tema "solidario" han dado en el clavo comercial... :-)

Por otro lado, no sé por qué suscita tanta polémica que gente que lleva muchos años trabajando en ONGs, con un alto conocimiento y experiencia en cooperación, les hagan llegar apreciaciones para que iniciativas como ésta no caigan en los tópicos, en la propaganda superficial de famosetes regalando caramelos, en conmover con el drama puntual de una persona, en pedir limosnas, etc. Creo que esto ya está superado y que se debe llegar más lejos.

Con todos mis respetos, muchos comentarios aquí mostrados, como por ejemplo el suyo Martín, demuestran un gran desconocimiento de la verdadera acción solidaria y del mundo de la cooperación, hay confusión de terminología, etc.

Creo que por RESPONSABILIDAD esta revista debe asesorarse en este campo, buscar colaboradores que conozcan bien las problemáticas asociadas, conozcan el modo de enfocar las cosas, etc. y por supuesto no sentirse atacada por opiniones de gente que están actualmente luchando por hacer cooperación y ayuda de calidad y que dan buenos consejos para enfocar su publicación.

Por eso deseo que la revista Dar tenga mucho éxito y que oriente bien sus contenidos, por ejemplo, que explique qué tipo de cooperación hay, que muestre datos de la realidad, estudios internacionales, plantee debates y tantas otras cosas interesantes. De no ser así, desde mi punto de vista puede llegar a ser un poco decepcionante que un medio con capacidad de atraer e ilusionar a la gente no aproveche para encauzar esa inquietud en proyectos profundos más allá de la aportación puntual, aislada y no transformadora.

Mucho ánimo!!! Un abrazo!!!

---------------------------------
PILUCA ESTRADA

Cuando nos planteamos crear una revista de temática solidaria, desde la Fundación Dar,
decidimos hacer una revista de ayuda humanitaria en sí misma y este es nuestro último fin, consideramos que no es diferente al de cualquier otra ONG, por esto sabemos que el mayor valor de Dar es que hemos construido una revista ONG en sí misma.
¿Como lo hemos hecho? Tratando que el lector capte mes a mes el mundo de la solidaridad de otra manera, diferente a las cifras y los datos,, efectivamente no hemos querido hacer otro tipo de revista, mostramos a los personajes reales con sus historias palpables a través de las causas y las acercamos de una manera amable, esta es nuestra línea editorial, el que quiera llevar otra línea que lo haga, tan sólo es otra manera que consideramos también hace reflexionar y plantea situaciones que suscitan al debate y a pocos deja indiferente , quizá más que los datos y las estadísticas.
Y todavía vamos más allá en Dar, hacemos seguimiento a las causas para que se palpe su trasparencia y su veracidad, en nuestro compromiso con el donante que es el lector.
Por otro lado, las causas brotan de las Ongs que trabajan día a día con los más necesitados, con esto queda claro, que nuestra información procede de las propias organizaciones de acción social que editamos, creo que expertos en temas de cooperación no nos faltan en Dar.
Desde la revista hemos hecho una ardua labor con el cumplimiento de la línea editorial de la Fundación Dar y hemos querido que la gente conozca a las personas y organizaciones que trabajan a diario en este mundo, personas en su mayoría voluntarias, que son muy conscientes de optimizar gastos y saben de la poca implicación, la utilización, la explotación y el abandono por parte del mundo desarrollado en unas problemáticas, en las que no hay que olvidar, el mundo desarrollado somos corresponsables, me parece grave que se indique que en Dar no se está bien asesorado contando con Ongs que son expertos en acción social. Estas Organizaciones que editamos están trabajando en el subdesarrollo tanto como otros expertos y desde la Fundación los analizamos y les elegimos por su trasparencia, reducción de gastos y de gestión y por tener mayoría de voluntariado, colaborando no sólo asistencialmente sino formándoles, sin agredir sus costumbres, para que puedan salir adelante, nuestra selección es muy meditada. ¡Léanse de verdad!, la revista.
Contamos con el Grupo V que ha puesto todo su saber hacer en revistas y experiencia no le falta, los profesionales del grupo son dignos de alabar por su esfuerzo de voluntariado con la revista Dar.
El proyecto Dar, quizá no informe profundamente sobre las causas, pero si sobre las consecuencias de la pobreza y la necesidad de colaborar, que considero es lo más importante. Para resolver los problemas seguro que es necesario analizar las causas y poner los remedios, pero mientras tanto hay personas que sufren sus consecuencias y nosotros tratamos de aliviar estas circunstancias.
Las mejoras son bienvenidas, pero siempre sin alejarnos de nuestro fin último que es ayudar a través de la revista, moviendo conciencias para que no se olvide y esta es una acción que está basada en trasformar a la sociedad sensibilizando.

Gracias a todos los que hacen posible Dar, una palabra corta que expresa fácilmente lo que se propone hacer la revista.

---------------------------------
CHELO REVILLA

En cuanto a la caridad de la que hablaba Clara, no tengo nada más que añadir al comentario de Concha Alonso. 100% de acuerdo. Perdona Clara pero creo que puedo decir que soy una persona muy respetuosa con las opiniones de los demás. Quizás no me he explicado bien, asi que trataré de nuevo de decirlo usando tu propio simbolismo, que me ha gustado mucho. Que Abubakar vea las hojas de los árboles, es fácil y es muy importante, el primer paso, sin duda. Lo que es más complicado es que vea sus raíces y aún más difícil que consiga desviar la dirección de crecimiento del árbol. Desde luego, a Abubakar quizás le ayude ver las hojas para darse cuenta de que no están creciendo de la forma adecuada y hacer algo para poder desviar el tronco pero desde luego no lo conseguirá nunca, si sólo las mira. Por muchas ganas y mucho corazón que tenga.

Martin, de verdad que si "Dar es el cebo para pescar e iniciar a la gente en la reflexión y análisis, del por que Valentina depende de la caridad para ser operada?" no tengo nada más que añadir. Pero eso no es a lo que a mí me ha invitado el leer vuestra revista ya que todos los temas se tratan con mucha superficialidad y sentimentalismo... o hay en la revista algo que cuestione por qué es necesario ayudar a Valentina? Yo creo que no, sólo se ve que hay que ayudarla, pero nada se habla de la causa última.

Piluca, no dudo de la profesionalidad de vuestros colaboradores pero simplemente entonces no estamos de acuerdo con la línea editorial, que desde mi punto de vista tendrá buen fondo pero se podría enfocar de una manera mucho más interesante, útil y efectiva... "El proyecto Dar, quizá no informe profundamente sobre las causas, pero si sobre las consecuencias de la pobreza y la necesidad de colaborar, que considero es lo más importante." Eso es importante, sin duda, pero no lo más. Eso es como quien quiere limpiar las malas hierbas de su huerto y las corta en vez de arrancarlas de raíz... Ustedes, que tienen la capacidad de llegar al gran público, espero que sepan aprovecharla para como decía Martin ser el cebo para iniciar a la gente en la reflexión y el análisis... y no la pescadilla que se muerde la cola en un círculo infinito de dependencia y donaciones.

Tu comentario es genial, Nacho. =)
---------------------------------
JOSÉ MANUEL MARTÍN-MORENO

Hola a todos, por qué no echáis un vistazo a las causas que llevamos acometidas, ¿de verdad tiene sentido este debate? Que cada uno ayude y reflexione a su manera, no podemos estar todos de acuerdo en cómo ayudar a los demás, nosotros lo hacemos de la única manera que sabemos, HACIENDO REVISTAS y no entramos a valorar las actividades de otras ONG's. ¿Os parece poco o reprochable todo esto que se ha hecho en tan sólo dos meses de revista? A todos los que sé que lleváis mucho tiempo sin dormir por sacar este proyecto adelante y a los que estáis poniendo los recursos, ¡enhorabuena, no desfallezcáis!
- Una incubadora en Abitanga
- ¡Colchones para niñas abandonadas!
- No dejemos que pasen hambre Nairobi
- Salvemos vidas en Haití. Contra el cólera
- ¡Operemos a Daniel!
- Por el autoabastecimiento en Meki
- Una escuela en el desierto
- Material escolar para Tanzania
- ¡Un taller de costura para madres adolescentes!
- ¡Salvemos Casa Guatemala!
- Salvar una vida sólo cuesta 2,39€ Costa de Marfil
- Está sola, acompañémosla
- ¡Una Unidad Óptica para Lamu!
- Ayudémoslas a reinsertarse
- 100 bebés crecerán sin SIDA. Bamenda, Camerún
- ¡Operemos a Valentina!
- Con tu ayuda abrirán sus negocios. Benin
- Hospitales llenos de sonrisas
- Empleo para familias desfavorecidas
- Contra la ablación femenina
- Escuela para Benín
- Alimentos para niños de Calcuta
- Por unos huesos de hierro
- Haití aún lucha por sobrevivir

---------------------------------
Usuario de Facebook
hola estoy orgullosa de esta revista en el nº2 me impacto la tristeza de los ojos de la niña Clarisse me gustaria me dijeran algo de ella si es posible un abrazo

---------------------------------
Intercalados hay una serie de comentarios solicitando ayuda para temas variados, y también algunos de miembros de ONG como Ilusionistas Sin Fronteras y PROANE ONG ofreciendo su colaboración con la revista.
---------------------------------
SERGIO FERNÁNDEZ
Hola!
Creo que CLARA comentaba que está cansada de tantos códigos de conducta y tecnicismos por parte de las organizaciones, y que no se habla de historias. Es cierto que a la gente le emocionan las historias y no las guías telefónicas (en mi opinión "técnico" no tiene por qué ser sinónimo de "aburrido", pero por seguir con el símil ... ;-D), pero lo que distingue una organización o iniciativa que busca el autodesarrollo de los pueblos como una cuestión de justicia, de otra que es más de "postureo" y/o lavado de conciencias mediante las historias lacrimógenas en las que te entran ganas de donar 30 euros por los ojos tristes de una niña y te olvidas al cabo de 2 días, no es que en las primeras no se cuenten historias.

Cuentan historias, porque desgraciadamente hay historias de estas como para escribir cien mil revistas, pero lo hacen para que la gente además de sensibilizarse y empatizar con la situación de muchas personas en el mundo (y se emocione, por supuesto), además tenga una visión crítica y muchas veces cruda, de LAS CAUSAS MÁS PROFUNDAS de esa desigualdad de oportunidades dada simplemente por donde te tocó nacer (que como decía ANDRÉS en demasiadas ocasiones hunden sus raíces en nuestras propias actitudes y valores, y por tanto es donde debería estar la lucha, y ahí estoy en desacuerdo con PILUCA). Eso es, ALICIA, por lo que yo creo que estas noticias y la línea editorial actual de DAR no cumplen el código de conducta que mencionaba, y quizás no porque aparezcan niños llenos de moscas acechados por un cuervo, como aquella foto, ¿se acuerdan? Y tampoco creo que haya tantos códigos de conducta, al menos no tantos trabajados de forma que sean pautas para que la buena voluntad no tenga efectos contraproducentes. Es cierto que como comenta MARTIN a veces hay que tirarse al mar a "ayudar" y no estar todo el día sentado filosofando, pero no hablo de simplemente filosofar, sino de que se actúe no sólo dando dinero por emoción, sino empleando una herramienta tan potente como su revista para al menos introducir en esos artículos que hablan de historias concretas que emocionan, ese algo más que con muy poco espacio puede llegar a cambiar actitudes aquí y a generar pensamiento crítico (de ese que los medios no suelen promover). Si medios de difusión como el suyo no hacen esto, en realidad no están ayudando, quizás sí a corto plazo, pero no están buscando el desarrollo, y eso contribuye a crear un esterotipo de "pobres, hay que ayudarles y mandarles dinero" del que cada vez será más difícil salir (y aletargará nuestras conciencias, no todo el mundo es consciente de esas causas profundas, LUIS, y mucho menos sabe "qué puede hacer desde aquí").

Imagínense, la historia de Luis, el niño de 14 años que recoge coltán en El Congo 12 horas al día por un sueldo mísero y no puede ir a la escuela. Por qué cuando se habla de él no poner algo sobre la situación y entorno en el que vive, y qué puedo hacer yo aquí para cambiar esa situación (por ejemplo exigir que mi móvil no tenga coltán procedente de trabajo esclavo infantil). Se trata de una sugerencia, no sé si ven por donde voy... Se trata de aprovechar ese indudable potencial comunicativo y sensibilizador de su revista para realmente transmitir algo más que la historia concreta (que tiene valor por sí misma, pero que " por un párrafo más" puede ayudar a Luis y a todos los niños de El Congo...). Un ejemplo de portal que hace muy bien esto para poderme explicar mejor (juro que no trabajo ni soy voluntario ahí ;-D, simplemente hace mucho que lo sigo y es uno de los referentes en "comunicación social") es canal solidario, que es posible que conozcan (y que no trabaja sólo con problemática de otros países, ya sabemos que la injusticia no tiene fronteras...).
--------------------------------

CLARA ESTRADA

Hola Sergio

El Mundo, no es una realidad unívoca y estática, “gira” (como dice la canción), por eso es tan difícil analizar las CAUSAS PROFUNDAS, fijar los objetivos y actuar.

Cuando ya me disponía, pensando en el Luis de tu historia, a tirar el móvil (dada la imposibilidad que mi denuncia fuera atendida y escuchada)…gira el mundo un poquito y… me lo quitan. Han descubierto que el coltan es peligroso para la salud y que se cuentan por miles los occidentales muertos (mi madre lo esconde porque piensa seguir utilizándolo). Me insertan un microchip ecológico en la oreja y me dan marihuana para que se me pase el dolor.
Cuando Luis iba a trabajar a la mina, gira el mundo un poquito y un voluntario de una ONG, le indica el camino a una escuela que ha puesto una multinacional de móviles, para lavar su mala conciencia y su mala imagen por lo del coltan.

Gira el mundo otro poquito y me encuentro con Luis en el metro y no le conozco, porque el ya no es un niño y porque yo a consecuencia de la instalación del microchip y de los años, ya casi no veo.

Conclusión el mundo gira muy lentamente, pero gira y nunca podemos saber bien que consecuencias puede traer su movimiento, por eso es tan importante que nos demos la mano, solo así Luis, tú, los otros y sobre todo yo (que me tropiezo mucho) podemos evitar caer en el vacío. (Un virus letal, inodoro, incoloro e insípido que destruye nuestra vida y la de los que nos rodean, sin posibilidad de componenda)

DAR puede pecar de falta de profundidad, pero ofrece su mano, consciente de que hacen falta muchas más para que no nos caigamos todos de bruces contra el suelo. A mi también me encanta el canal solidario. Y me encanta la gente que como tu opina en la WEB de DAR.

------------------------------------*----------------------------------------*-----------------------------------------

Y así se cierra el hilo, de momento. Al menos reconocen que falta profundidad, el siguiente paso sería que intentaran paliar esto en cada artículo, y también que sean conscientes que, cuando se trabaja con personas vulnerables y en desarrollo, la superficialidad no sólo no ayuda, sino que a la larga perjudica. En desarrollo desgraciadamente no existen las acciones neutrales (al igual que desde ESF decimos que tampoco la tecnología aplicada al desarrollo humano es neutral...).
A los que no participasteis en el debate ¿qué os parece?

29 dic 2010

Exposición do Sahara en Ferrol

Boas!!!


A sede de Ferrol está espertando pouco a pouco da súa letanía e comeza a dar os seus primeiros pasos soa no mundiño este da sensibilización. E como primeira actividade dado os constantes atentados contra os dereitos humanos que sofre o pobo saharaui por parte do goberno marroquí, pensamos que era importante achegar a forma de vida, o pensamento e a angustia que ten que superar estas persoas no seu día a día nun campo de refuxiados. Vivindo no alén do deserto, sen terra de seu, con escasas pertenencias... a este pobo pobre, que como todos/as pobres posúen un ton de voz inintelixible para calquera gobernante dun país rico, cós seu ricos negocios, só lle queda a pacencia de agardar anos e anos por unha resposta que nunca chega. Por eso nós, consideramos que é importante presionar e manifestarse contra esta inxustiza porque tamén nós somos un pobo, un pobo con crise e paro pero que sen embargo non abandonou o seu estatus de pobo rico mantendo as súas mercas, a súa auga potable, a súa luz e a súa casa confortable. Temos que escoitar as súas voces, pero para elo témonos que informar e estes carteis apórtanos a información mínima necesaria para seguir procurando unha resposta, para lavar os oídos e abrir os brazos ao mundo. Neste senso, por iso en parte escollemos que a exposición se realizace no Edificio de Apoio ao Estudo do campus de Esteiro, onde hai una biblioteca, oficinas, centro de linguas, etc; por alí pasa moita xente e máis agora que están a piques de comezar os exames de xaneiro. Son os/as estudantes, os/as novos/as os que teñen máis "armas", máis forza, máis ilusión e máis creatividade para intentar transformar o mundo. Nembargantes, este só é un mísero paso para conseguilo, pero un graniño de area ao fin e o cabo.






Seguiremos avanzando.... Aí vos adxunto unhas fotiños:



Carteis con xente!! de esquerda a dereita Uxía, Lorena e Alexandre




Carteis sos :(




9 de Xaneiro, 15:15 horas: XORNADA DE FORMACIÓN EN ORZAMENTACIÓN E SEGUEMENTO TÉCNICO

1. ANTECEDENTES E XUSTIFICACIÓN

Vense observando hai xa tempo nas actividades de ESF Galicia como os indicadores a as fontes de verificación para medilos son claves para o seguemento e avaliación de impacto, e por tanto para o aprendizaxe continuo. En moitos casos dificultan en grande medida as avaliacións externas dos proxectos e non están adaptados ás fontes de verificación previstas ou viceversa.
Por outra banda, vese necesario que os grupos teñan asumida a necesidade de levar en todo o momento o control dos gastos que a súa actividade ocasiona, para o cal hai ferramentas elaboradas que convén que todos coñezan. Por último, tamén é importante que os grupos coñezan o día a día da xestión orzamentaria dos proxectos que executan, tanto para un control interno como á hora de dar contas a financiadores externos a ESF Galicia.

2. OBXECTIVOS

Obxetivo xeral
Mellora da calidade das actuacións dentro da liña da planificación estratéxica.

Obxectivo específico
Mellorar o coñecemento dos grupos de ESF de ferramentas e procedementos de seguemento dos proxectos e do día a día dos grupos.



3. PROGRAMA

PRESENTACIÓN
15:45 Presentación asistentes. Presentación da xornada. ¿Por qué seguemento dos proxectos?

PARTE 1. INDICADORES E FONTES DE VERIFICACIÓN PARA SEGUEMENTO DE PROXECTOS.

16:15-16:45 A matriz do marco lóxico. Qué e para qué son os indicadores? E as fontes de verificación? Consellos para a definición de indicadores e cadansúas fontes de verificación. Exemplos con errores.

16:45-17:30 Caso práctico. Definición de indicadores de resultados e de obxectivo específico e as súas fontes de verificación. Discusión.

PARTE 2. ORZAMENTACIÓN

17:30-18:00 Introducción á orzamentación. Definición de actividades integradas no marco lóxico (incluindo as de seguemento) ou planificación dos grupos. Partidas orzamentarias e lista de chequeo para a orzamentación dos grupos.

18:00-18:20 Descanso

18:20-19:00 Ferramentas de folla de cálculo para orzamentación (Orzamentación a partir das actividades e tipos de cambio). Outros conceptos de orzamentación (condicións dos financiadores, gastos indirectos e negociación coas copartes, gastos xerais de funcionamento, aportes propios).

PARTE 3. SEGUEMENTO ORZAMENTARIO

19:00-19:15 Como realizar gastos en ESF. Solicitude de gastos (liquidez é distinto de capacidade financeira). Os protocolos de gastos e dietas. As facturas. As transferencias internacionais.

19:15-19:30 Ferramentas de folla de cálculo I: seguemento orzamentario xeral dos grupos e seguemento orzamentario de proxectos (listados de facturas).

19:30-19:45 Condicionantes ao seguemento dos proxectos. Capítulos IV e VII. Subexecución. Límites por partidas orzamentarias. Prazos e datas.

19:45-20:30 Ferramentas de folla de cálculo II: seguemento orzamentario de proxectos (seguemento por partidas e capítulos, axustes orzamentarios con indirectos ou dietas, límites por partidas, etc.). Exemplos.

4. LUGAR
Santiago de Compostela: aula 5 da Escola Técnica Superior de Enxeñería, no Campus Vida (antiguo campus Sur).

28 dic 2010

Chegou o Nadal

Un ano máis, aquí estamos os dous contratados en sede todos contentos coa nosa cesta de Nadal esfeira. Toditito productos de comercio xusto, para que os do grupo de economía responsable estén contentos! E pronto Mireia, a nosa expatriada en centroamérica, tamén a recibirá.
Tentaremos para o ano 2011 estar á altura da asociación, apoiando no que faga falla, e tendo sempre presente que en realidade Enxeñería Sen Fronteiras Galicia sodes vós.

Paola e Sergio, e cadansúas cestiñas

24 dic 2010

Felices festas!!!!

para todas as amizades de ESF, persoas voluntarias e contratadas, socios e demais xente vinculada a esta nosa asociación:

¡¡¡¡¡¡FELICES FESTAS!!!!!

pero que nestas datas non vos esquenzades do importante (que non son as compras e os regalos!!) o "lof" e a coller folgos para outro apasionante ano!!!





http://www.isf.es/mailing/navidad10.html

23 dic 2010

Charla PCR Nicaragua na Casa Solidaria.


O pasado 16 de decembro, asistimos a didáctica e amena charla de Angel, participante no Programa de Coñecemento da Realidade en Nicaragua de ESF. Formaba parte das actividades da Casa Solidaria organizadas pola Casa da Xuventude Ourense na que ESF colaborou activamente.
Angel achegounos a ESF, a importancia do colaboracionismo pero sobre todo a realidade de Nicaragua, a súa historia, situación actual e a labor levada a cabo por ESF alí. Boa resposta ourensá e sobre todo participativa, abrindo a charla a un coloquio onde todo o mundo participou.
Moitas grazas Angel, e queremos un bis.

Roda de prensa da Casa Solidaria.


Aquí está presente a delegación de ESF en Ourense, e presentando en roda de prensa, as actividades realizadas na Casa Solidaria organizado pola casa da Xuventude de Ourense na que participaron distintas ONGs, entre elas ESF, con fin de presentar As Realidades do Mundo.






Déixovos o enlace da presentación da Casa Solidaria, o pasado 7 de decembro:

21 dic 2010

De la cena de Navidad y otras actividades de la sede de Coruña

En estas fechas de mucho frío, las actividades de ESF se suceden una tras otra.

Empezamos el mes de diciembre con un Súper Árbol de Navidad. Aquí tenéis unas fotos:




















Cada globito tiene dentro un deseo de un voluntario (que por supuesto no se van a leer) y por fuera están decorados.

Después tuvimos la Comida de Navidad (martes 15 de diciembre). Como no todos los miembros de ESF podían asistir a la cena organizada para el jueves, pues se decidió hacer esta comida para reunirnos todos.















Los marcalibros que aparecen en la segunda imagen son regalitos de Navidad hechos por nuestra cordi y compañía. Cada uno tenía una frase! En el de la imagen se puede leer: "

Y por último, el jueves 17 fue un día cargado de actividades. Empezó con una presentación de ESF en la asignatura optativa de Caminos, Impacto Ambiental de las Obras de la Ingeniería

14 dic 2010

A "expo" sobre Sáhara ten moito traballo!!

Hola a todos!!

Con todo o tema Sáhara que se levantou ultimamente, os grupos que levamos esta actividade tivemos que reaccionar e movernos para levar a cabo actividades sobre a problemática que Sáhara Occidental está a vivir dende hai tanto tempo.

Como moitos sabedes en ESF hai tempo que temos unha expo de tres paneis informando sobre a situación e o traballo que ESF fai alá.

Tódalas ISF de ESpaña que levan este tema están traballando sobre el, especialmente Asturias. E en Galicia non somos menos. Dende que se deron os últimos sucesos a nosa expo ten moito traballo:
En Santiago colocuse dita expo na Biblioteca Anxel Casal (Campus norte) acompañada dun stand informativo.





Na ponte a expo quitouse deixando colocada a mesa...



Para ser trasladada a Ourense onde estivo colocada o día 9 de decembro.

Agora a nosa expo toma camiño da sede de Ferrol, onde estará colocada en varias exposicións que se levarána cabo.

Despois volverá a Santiago para formar parte das diferentes actividades que o grupo SensiCom ten planificadas para este novo curso!!

10 dic 2010

Tertulia con Laura Rodríguez Lorenzo - Radio Ourense

Aquí podedes escoitar o audio da tertulia na que participou Laura Rodríguez Lorenzo, voluntaria da ONGD Enxeñería Sen Fronteiras Galicia; emitida no programa "Al AtardeSER" de Radio Ourense - Cadena SER o 10 de decembro de 2010.
Durante a palestra, Laura fala xunto con representantes doutras organizacións que participan no evento A Casa Solidaria que se desenvolve en Ourense dende o 9 e ata o 30 de decembro de 2010, e no que participa ESF Galicia.

9 dic 2010

ESF no Foro Mundial de Educación

Me alegra deciros que ESF participará en el foro mundial de educación después de un gran trabajo en equipo. Por un lado se formó el grupo de "preparación de contenidos" en el que Patricia, Natalia, Sabela, Lorena, Anxo, Maruxa colaboramos para dar forma a lo que será la actividad que tendrá lugar el domingo 12, de 10:00 a 13:00 en la facultad de Xornalismo, en Santiago. La parte presencial la llevarmos Natalia, Sabela y yo (Adela). Ya os contaremos como nos fue :)

1º PARTE : Introducción

- Quén somos?
o qué nos diferencia... A TPDH
-Qué entendemos por TPDH?
-Relación entre TPDH e EPD

2º PARTE: Experiencia de ESF
2.1 EpD dentro das organizacións

Experiencias propias: PCR's, voluntariado,

2.2 EpD na Formación Formal e Non Formal

A nosa experiencia concreta na universidade (Asignatura de ICD, cursos da USC e UdV)
Transversalización da EpD (masters, asignaturas, etc)
Os nosos primeiros pasos en secundaria

3º PARTE: APLICACIÓN DA TPDH NAS AULAS

Uso e promoción do software libre

Consumo consciente y responsable

4º PARTE: Transversalización da TpDH e da EpD na educación formal, non formal e informal mediante un obradoiro.

PD. esta actividade levarase a cabo gracias a coordinación, empeño e bo facer da nosa coordinadora de EpD, Adela..

Entrevista a Antón Román Portabales - Radio Voz

Aquí podedes escoitar o audio da entrevista realizada a Antón Román Portabales, voluntario da ONGD Enxeñería Sen Fronteiras Galicia; emitida no programa "Voces de Galicia" de Radio Voz o 14 de decembro de 2010.

Coloquio "“Tecnoloxías tradicionais, un pasado con moito futuro”

O catedrático de Historia e antropólogo José Manuel Vázquez realizará un coloquio titulado “Tecnoloxías tradicionais, un pasado con moito futuro”, nela comentará casos de técnicas empregadas en distintas culturas e lugares do mundo afondando no que agocha este saber tradicional e a súa potencialidade como tecnoloxías apropiadas que se poden seguir aplicando hoxe en día.

  • Día: mércores 15
  • Hora: 20:30 h
  • Lugar: aula 8, Escola Técnica Superior de Enxeñería, Campus Sur.
vai estar moi moi interesante...

8 dic 2010

¿Como marcha a fusión de sensi e comunicación en Compos?

Boas a todos ESFeros!!

Esta entrada ten como fin poñervos ao día sobre como marcha o grupo SensiCom dende que Sensi e Comunicación se xuntaron na sede de Compostela.

Por unha banda, este ano quedaban en Sensi, só Helena e María.
Pola banda de Comunicación estaban Alicia e Alba.

Tras as presentación de inicio de curso a cargo de voluntariado coa campaña Faltas Ti na que sensi e comunicación deron conxuntamente a charla na facultade de Xornalismo, decidiuse unir o grupo.

Dende que se tomara esa decisión foi imposible quedar todo o grupo como tal porque había que rematar as charlas Faltas Ti. Pero...chegou un correo á lista: "si quereis PCR teneis que tenerlo planificado para el 5 de noviembre, que hai reunión"
CAOS!!!

Pois conseguimos ter lista a planificación do PCR sen quedar, só co traballo vía mail e a nosa coordinación. Tendo adiantado, incluso, máis traballo ca ningún outro grupo!!

Pero case sen darnos conta...Outro correo: " a PLANIFICACIÓN lista para o día 12 de novembro"
Máis CAOS!!!

Así qeu nos reunimos por 1º vez o 8/11/2010.

Previamente tivemos reunión Helena e María (eramos as que podíamos) con Maruxa e Roberto (PCR's). Despois reunimonos para cear as 4 na casa de Helena e alí estivemos dende as 9 ata as 12 da noite, reordenando a información e datos que tiñamos e intentando dar nome e forma a todo o acordado coa parte que leva sensi en AGRO, así como poñer datas para reunións e recados varios polo da Vicerreitoría e a subvención da XUNTA.

O estrés apretounos, pois cada unha de nós ten razóns de peso nas súas vidas persoais polas que non podía estar sempre que era necesario, pero pouco a pouco e co esforzo de todas demos saido adiante. Ainda que tivemos que pedir prórroga para entregar a plani, foron só 3 días (a finde e o luns), pero conseguímolo!!
E quedáronnos unhas actividades que esperamos levar a cabo e ademáis con bos resultados! Non teremos Jaima en Compostela este ano, como xa se avisara, pero teremos outras magníficas actividades coas que esperamos comunicar moitas cousas á sociedade e lograr sensibilizar sobre grandes temas, e sen deixar Sáhara de lado!
Para facer a boca auga poñovos algúns títulos de actividades: o Estarivel, exposición fotográfica, ciclo de audiovisual, festa centroamericana...

Pensamos que despois da plani poderíamos relaxarnos un pouco e adicarnos ás nosas cousas, pero botóusenos o tempo enriba para pedir a subvención á Vicerreitoría. Así que nos adicamos a este tema, e presuposto para arriba, presuposto para abaixo, instancias por un lado e por outro, descubrimos que con ESF tamén nos poñemos en forma e que chegar dende a ETSE ata a Praza do Obradoiro en escasos 5 minutos é posible!!! Papeis para a subvención: entregados!
Para poder continuar coas nosas vidas e ser voluntarias, tivemos que deixar de lado a Xuntanza, pero esperamos poder divertirnos dentro da asociación noutra ocasión, pois hai que pensar que ser voluntarias é algo que nós mesmas decidimos e que no fondo nos reporta gran satisfacción, toda actividade de ESF, é iso, unha actividade, non un marrón!

Entre unhas cousas e outras tamén demos a benvida a 2 novas VOLUNTARIAS: CARMIÑA E SONIA!!

E tamén demos coordinado unha actividade de emerxencia e non planificada como está a ser o dar a coñecer o que pasa en Sáhara Occidental e ampliar a visión que a xente ten sobre a problemática, pero isto xa é tema doutra entrada...

Polo momento, así estamos, e non podo dar por finalizada esta entrada sen agradecer tamén á nosa voluntaria na distancia a súa colaboración: gracias Chelin!!

4 dic 2010

PÁSATE POLA "CASA SOLIDARIA" EN OURENSE!

ESF estará alí e será a histórica primeira actividade na sede de Ourense (aparte das dúas presentacións sobre a asociación que se fixeron). E non será a última!!!!!
E o día 7 martes ás 12,30 horas, no salón de actos da Casa da Xuventude, presentación aos medios.

30 nov 2010

A primeira charla sobre o concepto de EpD




Pois, por primeira vez chamaron a ESF para falar do concepto de Educación para o Desenvolvemento, un pequeno paso para ir cumprindo un dos obxectivos da Planificacion Estratéxia, convertirse nun referente da EpD na universidade! Esto xunto ca nosa proposta de dar un módulo sobre este tema dentro do Plan de Formación de Profesorado Universitario (PFID), son uns pequenos pasos.Ese é o camiño!!!

Gran parte do grupo de EpD estuvemos o venres 19 en Lugo e o sabado 20 en Santiago frente a uns 40 e 140 alumnos da USC respectivamente. E como o movemento se demostra andando, intentamos non só explicar na teoría o que entendíamos por EpD senon que o puxemos en práctica facendo participar ao alumnado en todo o momento, ata eles mesmos fixeron as definicións de EpD, sensibilización, incidencia e investigación.

Agora esperamos que todo esto deixara algo de poso e collan o camiño de convertirse en cidadáns globais...

29 nov 2010

Xuntanza Extratéxica!!!



O pasado sábado 27 de Novembro celebramos a Xuntanza, deste vez estratéxica, dado que estuvemos traballando sobre a Planificación Estratéxica. (PE)
Debido a nova modalidade de Xuntanza, dun único día onde gran parte da tarde a ocupou a Asamblea de socios, a actividade foi intensa e xa temos un punto de partida no que empezar a traballar.
1º Taller
Da primeira PE tiñamos definidos unha serie de definicións e principios/valores. Todos estos se repartiran entre os grupos/sedes de ESF para que cada un puidese defender manter ou cambiar a actual definición de 2 conceptos. A idea era que houbera unha reflexión previa das persoas voluntarias nos seus grupos e despois compartilas. Dado que se pretendía ser moi operativos non queríamos deixar listas as definicións, senon reflexionar e ver os puntos de diverxencia para que traballaran posteriormente.

2º Taller
Aproveitando a análise DAFO (Debilidades-Ameazas-Fortalezas-Oportunidades) feita fai uns anos, quíxose actualizar esa foto do entorno e da propia asociación. Dividindo a xente en grupos aleatorios pero intentando que foran representativos, sacamos unha nova foto!!!









Aínda quedan moitas dúbidas por despexar e sobretodo a asociación ten que demostrar que aposta pola PE e dedicar recursos a elo, xa que actualmente o grupo nin ten 2 persoas [ 1vogal (Santi) + 1/4 voluntaria (Carmen) + 1/3 voluntaria (Patriza)], nun mes o saberemos...

28 nov 2010

Xornadas de Enerxías Renovables e Desenvolvemento Humano

As últimas semanas na sede de Vigo están a ser dunha inusual e frenética actividade. O motivo non é outro que a preparación das Xornadas de Enerxías Renovables e Desenvolvemento Humano, que terán lugar no paraninfo da Escola Universitaria de Enxeñería Técnica Industrial de Vigo os días 15, 16 e 17 de decembro de 2010. Dende a súa web podemos ler:

Debido á percepción de abundancia enerxética que se ten dende os países ricos, a estreita relación entre as enerxías e Desenvolvemento non sempre é doada de visualizar en cifras ou en experiencias concretas. A través das Xornadas pretendemos amosar como a falta de acceso a recursos enerxéticos economicamente asequibles, fiables, seguros e respectuosos co medioambiente, crea severas restricións no desenvolvemento económico e social.

Se ben as xornadas terán un eixo principal que é a relación entre as enerxías renovables e a súa capacidade para promover o Desenvolvemento Humano, o obxectivo das xornadas é dar unha visión o máis global posible do modelo enerxético actual. Os distintos puntos de vista que os asistentes poderán coñecer a través dos poñentes invitados axudarán a ver o problema enerxético dende diversas perpectivas como pode ser a visión dos grupos ecoloxistas ou os productores de enerxías renovables.

Animádevos e, se es estudiante, lembra que a asistencia ás charlas será convalidada por un crédito de libre elección (en proceso de validación)

27 nov 2010

Y otro año más ¡Habemus Presupuesto!


Sin atrevernos a comparar la hora de la entrada del año anterior y la de este, nos complace anunciaros que ¡los números cuadran!.

24 nov 2010

27 Novembro: Xuntanza!!

pois aí vai a última xuntanza e asamblea deste ano 2010, a cal vai ser "estratéxica", dado que o tema estrela será a renovación da Planificación Estratéxica. As persoas voluntarias e/ou socias temos a oportunidade de decidir cara onde queremos ir como asociación e cómo. Asique animamos a todos a acudir a esta Xuntanza, máximo expoñente do asamblearismo e participación, pero dunha forma dinámica ;-)

Desta volta xuntarémonos en Coruña, na ETS de Enxeñería de Camiños, Canais e Portos, no campus de Elviña da Universidade de A Coruña, na sala de graos.

O programa (apretadiño) vai ser:

9:30 - 11:00 Dinámica de Presentacion
11:00-13:30 Dinámica conceptos/principios de Planificación Estratéxica
13:30 -14:00 Dinámica DAFO Planificación Estratéxica (I)

Xantar vertebrativo!

15:30 - 16:00. Dinámica DAFO Planificación Estratéxica (II)
16:00 - 17:00 Dinámica Avaliación Planificación Anterior
17:00 Asamblea

Se tedes calquera dúbida escribide a info@galicia.isf.es


ANIMÁDEVOS!!!!!

23 nov 2010

Máis eventos ESFeros: exposición de Sáhara

Boas a todos!!

O grupo de SensiCom Compostela (Sensibilización e Comunicación) quere facervos saber que con motivo dos acontecementos que se están dando entre Marrocos e Sáhara Occidental, estamos levando a cabo "actividades de emerxencia".
Polo tanto, ademáis de colaborar e apoiar campañas que se leven a cabo por outras ISF ou outros grupos dentro de Galicia, en Compos, o propio grupo de Sensi que naceu con Sáhara, movilizouse e decidimos dar uso á "Expo Sáhara" que temos.
Íamos comezar pola ETSE, pero como a recente biblioteca Anxel Casal se mostrou interesada, xa temos os permisos e mañá quedará exposta alí. Será un bo sitio apra que se visualice debido á afluencia de xente e diferentes eventos que nela se levan a cabo. Ademáis, coincide coa celebración de CineEuropa en Compostela que tamén ten alí unha zona, polo que seguro tamén hai máis xente do habitual!

Esperemos que sirva para que a xente se informe máis e coñeza a realidade dende outros puntos de vista!

Xunto a "Expo" haberá tamén unha mesa con manifestos e demáis material da nosa colleita e non tan nosa informando sobre os últimos acontecementos.
Así mesmo, tamén poñeremos o cartel de apoio ás RASD para seguir contribuíndo coa campaña que ISF Asturias leva a cabo!!

Animámosvos a ir!

Saúdos,
Grupo de Sensibilización e Comunicación Compostela (SensiCom)


21 nov 2010

Lugo rexurde?


Pois fai xa unhas semanas, incluso diria xa que pasa do mes, voluntariado Compostela fixo unha visita a sede de Lugo para ver cómo respiraban e ofrecer o noso apoio a que unha vez máis intente rexurdir, xa que a marcha de Erasmus de Rebeca (actual vicepresidenta en Holanda) e Angeles (responsable de voluntariado en Portugal) deixou ao grupo un pouco tocado.

Pero agora podemos dicir que si! Lugo rexurde! Agora mesmo están Anxo (coordinador de sede), Marcos (coordinador de voluntariado) e María voluntaria dende finais do curso pasado, entre todos fixeron a planificación da sede e contan con novas persoas voluntarias. Agora necesitan o apoio de toda a asociacion e se conocedes a calquera persoa que lle poida interesar o tema de voluntariado e ONGD e que residan en Lugo pois animádeos!!!

ESF na III Feira de Asociacións da UDC

O pasado mércores, 17 de novembro de 2010 celebrouse na Facultade de Sociloxía da Universidade da Coruña a 3ª edición da Feira de Asociacións na que se deron cita numerosas entidades do mundo universitario, entre as que se atopaba ESF Galicia como asociación convidada.

Un importante número de persoas, a maioría estudantes, interesáronse en coñecer cousas de ESF Galicia. Aspectos como o funcionamento interno, as actividades que realiza, os proxectos e campañas nas que traballa e como colaborar, foron algunhas das explicacións máis demandadas.

Tamén se tratou de deixar claro que non é preciso ser enxeñeiro para colaborar ou participar en ESF Galicia. Dende o stand ESF Galicia, repartíronse trípticos explicativos e documentos coa memoria das actividades realizadas ao longo destes últimos anos.

Tamén se ofrecía a posibilidade de ollar algunhas publicacións que informan sobre as actividades e proxectos levados a cabo por ESF Galicia así como aqueles onde se mencionan os posicionamentos de ESF Galicia ante determinados temas, como a situación do Sahara Occidental.

Ademáis, para dinamizar, amenizar e incentivar a participación tamén se convidaba aos interesados que visitaban o stand a participar nos xogos e actividades . Todos os voluntarios que participaron na organización e formaron parte do stand de ESF Galicia, coinciden en que foi todo un éxito, pois cumplironse os obxectivos fundamentais: promocinarse, darse a coñecer e informar sobre as actividades que se están a levar a cabo dende ESF Galicia.

Semana intensa de eventos "ESFeiros"

Entramos nunha semana plagada de eventos que ESF organiza por toda Galicia.

O martes, 23 de novembro:
  • En Vigo:
O Grupo de Voluntariado da Sede de ESF en Vigo, continúa coas charlas de presentación de ESF dirixidas á captación de novos voluntarios e á presentación de ESF na comunidade universitaria, na mesma liña das presentacións que se levaron a cabo noutras cidades galegas.

A cita terá lugar ás 12:00 h na Aula T-107 da Escola Técnica Superior de Enxeñeiros de Telecomunicación da Universdade de Vigo. (Campus Lagoas Marcosende, s/n. 36.310 – Vigo.)



E o xoves, 25 de novembro, terán lugar 2 conferencias:
  • En Lugo:

"Experiecias de Cooperación en Medio Ambiente e Desenvolvemento Rural en Centroamérica (Plans de Manexo de Fincas)"

Impartida por Angel González, falará sobre as súas experiencias de Cooperación en Medio Ambiente e Desenvolvemento Rural nas comunidades nicaragüenses onde Enxeñería Sen Fronteiras Galicia está a traballar.

Terá lugar ás 12:00 h na Aula 15. Pabellón III (Ampliación) da Escola Politécnica Superior da Universidade de Santiago de Compostela. (Campus Universitario, s/n. 27.002 – Lugo.)

  • Na Coruña:

"Acción Humanitaria vs Cooperación para o Desenvolvemento"


Será impartida por Enrique Peña e desgranará os conceptos de Acción Humanitaria e Cooperación para o Desenvolvemento. Evolución, continuum/contiguum humanitario, Complexidade da acción humanitaria: coordinación, axentes, importancia da formación e profesionalización. Experiencias prácticas centradas en agua e sanemento.

Celebrarase na Sala de Graos 1 da Escola Técnica Superior de Enxeñeiros de Camiños, Canáis e Portos da Universidade da Coruña. (Campus de Elviña, s/n. 15071 – A Coruña.)

Este evento realízase en colaboración con AECID.


>>>>> Escoitar cuña publicitaria anunciando este evento


E para rematar a intensa semana, o sábado 27 e domingo 28 de novembro celebraremos na Coruña unha nova "Xuntanza" onde nos veremos as caras todos os voluntarios de todas as sedes de ESF Galicia, un evento destacado dentro da Vida Asociativa de ESF.

Estades todos convidados a participar.